کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۶۶۵
۱
گر باد شوم، در آیمت پیرامن
ورکرد شوم، نشینمت بر دامن
۲
سوی تو شدر وگر بود بسته چو چنگ
هر یک رگ من بریسمانی در تن
نظرات