کمالالدین اسماعیل
شمارهٔ ۷۹۱
۱
گر دوش بتم تالۀ من بشنودی
با سنگ دلی بر دل من بخشودی
۲
وانچ از غم او کشید این سوخته دل
گر خود شب دوشینه بدی بس بودی
نظرات