کسایی
پیری
۱
پیری مرا به زرگری افگند، ای شگفت
بی گاه و دود، زردم و همواره سُرف سُرف
۲
زرگر فرو فشاند کُرف سیه به سیم
من باز برفشانم سیم سره به کُرف
تصاویر و صوت
نظرات