کسایی

کسایی

غزل

۱

ای ز عکس رخ تو ، آینه ماه

شاه حُسنی و ، عاشقانْت سپاه

۲

هر کجا بنگری ، دمد نرگس

هر کجا بگذری ، برآید ماه

۳

روی و موی تو نامهٔ خوبی است

چه بود نامه ، جز سپید و سیاه

۴

به لب و چشم ، راحتی و بلا

به رخ و زلف ، توبه ای و گناه

۵

دست ظالم ، ز سیم کوته به

ای به رخ سیم ، زلف کن کوتاه !

تصاویر و صوت

کسایی مروزی، تألیف و تحقیق دکتر محمد امین‌ریاحی (زندگی، اندیشه و شعر او) - محمدامین ریاحی - تصویر ۹۴

نظرات

user_image
آرش کریمی
۱۳۹۶/۰۷/۲۶ - ۰۶:۳۹:۴۵
نامه در بیت سوم از نظر عرفانی به نامه اعمال انسان در قیامت اشاره دارد که یا سفید است یا سیاه که با توجه به روی سپید و زلف سیاه معشوق شاعر آن را بگونه ای می آورد که گویی نامه اعمال عاشق با وجود معشوق هم سفید(خوب و صواب ) و هم سیاه(پر از حیرت و شگفتی) است.
user_image
افسانه چراغی
۱۴۰۰/۰۹/۲۷ - ۱۶:۰۴:۳۶
نامه در ادبیات کلاسیک یعنی مکتوب، نوشته، کتاب خوبی یعنی زیبایی، نیکویی  روی سپید و موی سیاه تو کتاب زیبایی است. مانند کتاب که زمینه آن سپید است و خط آن سیاه.