خاقانی
غزل شمارهٔ ۱۳
۱
سر به عدم درنه و یاران طلب
بوی وفا خواهی ازیشان طلب
۲
بر سر عالم شو و هم جنس جوی
در تک دریا رو و مرجان طلب
۳
مرکز خاکی نبود جای تو
مرتبهٔ گنبد گردان طلب
۴
مائدهٔ جان چو نهی در میان
جان به میانجی نه و مهمان طلب
۵
روی زمین خیل شیاطین گرفت
شمع برافروز و سلیمان طلب
۶
ای دل خاقانی مجروح خیز
اهل به دست آور و درمان طلب
۷
زهر سفر نوش کن اول چو خضر
پس برو و چشمهٔ حیوان طلب
۸
خطهٔ شروان نشود خیروان
خیر برون از خط شروان طلب
۹
سنگ به قرابهٔ خویشان فکن
خویش و قرابات دگرسان طلب
۱۰
یوسف دیدی که ز اخوة چه دید
پشت بر اخوة کن و اخوان طلب
۱۱
مشرب شروان ز نهنگان پر است
آبخور آسان به خراسان طلب
۱۲
روی به دریا نه و چون بگذری
در طبرستان طربستان طلب
۱۳
مقصد آمال ز آمل شناس
یوسف گم کرده به گرگان طلب
تصاویر و صوت
نظرات
محسن جهان
امین
امین