
خاقانی
غزل شمارهٔ ۱۴
۱
گر مدعی نهای غم جانان به جان طلب
جان چون به شهر عشق رسد نورهان طلب
۲
خون خرد بریز و دست بر عدم نویس
برگ هوا بساز و نثار از روان طلب
۳
دی یاسجی ز ترکش جانانت گم شده است
دل و اشکاف و یاسح او در میان طلب
۴
گر نیست گشتی از خود و با تو توئی نماند
از نیستی در آینهٔ دل نشان طلب
۵
تا از طلب به یافت رسی سالهاست راه
بس کن حدیث یافت طلب را به جان طلب
۶
خاقانیا پیاده شو از جان که دل توراست
بر دل سوار گرد و فلک در عنان طلب
۷
اقطاع این سوار ورای خرد شناس
میدان این براق برون از جهان طلب
تصاویر و صوت

نظرات
امیر اصغری