خاقانی

غزل شمارهٔ ۱۸۳

چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید

چون پای دوست بوسم جانم بر لب آید

هر شب ز دست هجرش چندان به یارب آیم

کز دست یارب من یارب به یارب آید

تا خط نو دمیدش بگریزم از غم او

کانگه سفر نشاید چون مه به عقرب آید

دیوان خاقانی شروانی به اهتمام دکتر میر جلال‌الدین کزازی ـ ج ۲ (غزلها، قطعه ها، چارانه ها و سروده های عربی) - خاقانی شروانی - تصویر ۱۳۹

سید علی مهدیزاده

۱۳۹۷/۰۹/۲۰ - ۰۲:۵۶:۴۵

سلام بی زحمت بیت دوم رو اگه کسی معنیشو میدونه بگه خیلی ممنون

ما را همه شب نمی برد خواب

۱۳۹۷/۰۹/۲۰ - ۰۳:۱۴:۰۵

سید علی جانهر شب ز دست هجرش چندان به یارب آیمکز دست یا رب من یا رب به یا رب آیدمصراع اول میگه که هر شب از درد هجرانش اونقدری (دست به دعا بر می دارم) به یا رب یا رب گفتن می افتممصراع دوم هم میگه که به گمان من چون دوستان صاحب نظر قطعا تفسیر بهتری دارند :که از دست این یا رب گفتن من رب ( خود پروردگار)به یا رب گفتن میاد , در حقیقت کنایه گفته که خدا هم دیگه از دعاهای من خسته شده به خودش پناه می بره و یا دلش می سوزه خودش هم برای من دعا می کنه , که برداشت اول به نظرم صحیح تر باشهپایدار باشی

خاقانی

غزل شمارهٔ ۱۸۳

تصاویر و صوت

نظرات

سید علی مهدیزاده

ما را همه شب نمی برد خواب