خاقانی
غزل شمارهٔ ۲۰۷
۱
عقل ما سلطان جان می‌خواندش
مجلس‌افروز جهان می‌خواندش
۲
نسر طائر تا لب خندانش دید
طوطی شکرفشان می‌خواندش
۳
تا ملاحت را به حسن آمیخته است
هر که این می‌بیند آن می‌خواندش
۴
تا لبش را لب نخوانی زینهار
زانکه روح القدس جان می‌خواندش
۵
تا خیال لعل او در چشم ماست
هرچه در کون است کان می‌خواندش
۶
کوی او از اختران چشم من
هر که دیده است آسمان می‌خواندش
۷
کمترین وصاف او خاقانی است
کاسمان صاحب‌قران می‌خواندش
نظرات