خاقانی
شمارهٔ ۳۴۲
۱
باور نکردمی که رسد کوه سوی کوه
مردم رسد به مردم، باور بکردمی
۲
کوهی بد این تنم که بدو کوه غم رسید
من مردمم چرا نرسیدم به مردمی؟
نظرات