خاقانی
رباعی شمارهٔ ۱۶۲
۱
چون رایت حسن تو بر افلاک زنند
عشاق تو آتش اندر املاک زنند
۲
ای عالم جان ولایت دل مگذار
تا پیرهن شاهد جان چاک زنند
نظرات