خاقانی
رباعی شمارهٔ ۱۸۰
۱
ای زلف بتم به شب سیاهی ده باز
وی شب شب وصل است دژم باش و دراز
۲
ای ابر برآی و پرده بر ماه انداز
وی صبح کرم کن و میا زآن سو باز
نظرات