خاقانی
رباعی شمارهٔ ۲۰۷
۱
سوزی که در آسمان نگنجد دارم
وان ناله که در دهان نگنجد دارم
۲
گفتی ز جهان چه غصه داری آخر
آن غصه که در جهان نگنجد دارم
نظرات
امین