خاقانی
رباعی شمارهٔ ۲۵۸
۱
گاهی که کنی عهد و وفا با یاران
زنهار وفای عهد خود واجب دان
۲
بیشکر خدا مباش هرگز نفسی
تا بر تو شود ابر کرمها باران
نظرات