خاقانی
رباعی شمارهٔ ۳۲۱
۱
تا بود جوانی آتش جان افزای
جان باز چو پروانه بدم شیفته رای
۲
مرد آتش و اوفتاد پروانه ز پای
خاکستر و خاک ماند از آن هر دو بجای
تصاویر و صوت
نظرات