خاقانی

رباعی شمارهٔ ۳۷

۱

مسکین دلم از خلق وفائی می‌جست

گمره شده بود، رهنمائی می‌جست

۲

مانندهٔ آن مرد ختائی که به بلخ

برکرد چراغ و آشنائی می‌جست

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

امیر

۱۴۰۰/۰۱/۲۴ - ۰۶:۲۴:۳۸

آیا کسی می‌داند منظورش از آن مرد ختایی به بلخ چیست؟

افسانه چراغی

۱۴۰۰/۰۸/۱۲ - ۱۲:۰۳:۰۰

شاید اشاره به دیوژن یا دیوجانس، فیلسوف یونانی باشد که مولانا درباره او فرموده: دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست البته او یونانی بوده نه خَتایی ولی مضمون شعر خاقانی به این داستان نزدیک است.