خاقانی
رباعی شمارهٔ ۸۴
۱
خاقانی از آن شاه بتان طمع گسست
در کار شکستهای چو خود دل دربست
۲
پروانه چه مرد عشق خورشید بوَد؟
کاو را به چراغ مختصر باشد دست
نظرات