خاقانی
رباعی شمارهٔ ۹۴
۱
استاد علی خمره به جوئی دارد
چون من جگری و دست و روئی دارد
۲
من یک لبم و هزار خنده که پدر
هر دندانی در آرزوئی دارد
نظرات