خواجوی کرمانی
بخش ۶ - سیامک
۱
جهان سر به سر خون فشان است و بس
نماند بد و نیک بر هیچکس
۲
چو آخر به دشمن بباید سپرد
همه رنجها باد باید شمرد
۳
جهاندار هوشنگ با رای و داد
بجای نیا تارج بر سر نهاد
نظرات