خالد نقشبندی
غزل شماره ۳۶
۱
ای ز گلزار جهان شمشاد دلجویت غرض
در نگارستان هستی صورت رویت غرض
۲
هست از والشمس خورشید رخت مقصود و بس
وز سواد طره ات والیل شد مویت غرض
۳
سجده پیش آدم خاکی کجا کردی ملک
گر نبودی ران میان محراب ابرویت غرض
۴
تیرهای غمزه ات را از دل دلدادگان
هر طرف بینم فتاده بر سر کویت غرض
۵
نیست تاب اینکه بی پرده ز رویت دم زنم
خوبرویان را ستایم، روی نیکویت غرض
۶
خنده گل، نشات مل، جعد سنبل بر زبان
شمیه خوش، چشم دلکش، تاب گیسویت غرض
۷
خالد ار دم زد ز مشک، ای جان! نگویی این خطاست
چین زلفت مدعا و خال هندویت غرض
نظرات