خالد نقشبندی
غزل شماره ۴۵
۱
از بس که ز صهبای هوس بیخود و مستم
بیرون شده سر رشته ادراک ز دستم
۲
در معرکه نفس بسی پای فشردم
بفریفت مرا عاقبت و داد شکستم
۳
هر لحظه پرستید و تبسم بنماید
خواهد که کند رو سیه از عهد الستم
۴
با فضل تو ای مفضل جان بخش خطا پوش
پیوستم و از غیر تو امید گسستم
۵
اضعاف گنه می کنم از توبه خجالت
خالد ز پس بیخودیم توبه شکستم
نظرات