خلیل‌الله خلیلی

رباعی شمارهٔ ۳

۱

بر قلهٔ کهسار، درختی برپاست

بر شاخ درخت، آشیانی پیداست

۲

غم کوه و درخت، زندگانی من است

بر شاخ درخت، مرغکی نغمه‌سراست

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

عمر شیردل

۱۳۹۵/۰۱/۲۳ - ۰۱:۲۹:۰۲

در بیت اول به جای "قله ی" بهتر است "قلهٔ " نوشته شود.

آرمین

۱۳۹۷/۰۲/۲۴ - ۲۳:۲۷:۱۴

در مصرع اول از بیت دوم، آیا جای ویرگول اشتباه نیست؟غم، کوه و درختِ زندگانیِ من است. و همچنین در بیت دوم، مصرع دوم، انگار که واژه ای کم باشد یا اشتباه نبشته شده باشد. یا بیتی در ادامه که توصیف کند که مرغک چیست و کجاست و چرا نغمه میسراید!

ایمان

۱۳۹۷/۰۳/۱۱ - ۰۸:۴۹:۰۳

دقت بفرمایید معنی بیت دوم اینه که غم مانند کوه است و درخت مانند زندگانی من استو بعد بر سره شاخه ای از این درخت یک مرغی در حال خواندن استبر این اساس متوجه نحوه قرائت میشویدبه این شکل:غم کوه و درخت زندگانیِ‌ من است

احمد

۱۳۹۷/۰۳/۲۴ - ۱۴:۲۹:۱۷

بر قله ی کهسار، درختی برپاستبر شاخ درخت، آشیانی پیداستغم کوه و درخت، زندگانی من استبر شاخ درخت، مرغکی نغمه سراستاول خواسام بگم چقدر مصرع آخر بی ربطه اما یکم دقت کردم متوجه شدم که خیلی جالب گفته که ؛ با اینهمه غم که دارم ؛ ابرازش به اندازه یک مرغک خواننده ی نسبت به بزرگی کوه یعنی یا نمیتونم بیان کنم غمم و یا نمیشه ! در هر صورت شدت غم و خوب رسونده

احمد

۱۳۹۷/۰۳/۲۴ - ۱۴:۳۰:۰۰

خواسام = خواستم

نمایش بیشتر