خلیل‌الله خلیلی

رباعی شمارهٔ ۸

ای غره به اینکه دهر فرمانبر توست

وین ماه و ستاره و فلک چاکر توست

ترسم که ترا چاکر خود پندارند

آن مورچگان که رزقشان پیکر توست

۱۳۹۱/۰۵/۰۱ - ۰۶:۰۲:۱۹

قطعا کلمه (خویش )در مصرع 3 باعث از وزن افتادن شعر می شود. شاید (خود) جایگزین خوبی باشد.

۱۳۹۴/۰۵/۰۷ - ۰۷:۵۵:۵۱

چاکر خود صحیح است خویش در وزن شعر نمی گنجد قبلا هم شخصی متذکر شده اند اما تصحیح نشده است