گنج تاریخ ما - خیام - ای پیر خردمند پگه‌تر برخیز

امین کیخا

۱۳۹۲/۰۳/۱۰ - ۱۱:۱۶:۳۲

کودک نامی گنگ است و به بچه به هر سنی میشود گفت اما شاید هیچ زبانی به اندازه فارسی واژه برایش ندارد نخست نوزاد سپس شیر خوار تا یک ساله سپستر نوپا تا سه ساله و خرد سال تا نوباوه بعد نوجوان و بعد همانا ( البته) جوان و میان سال و پیر و کهنسال زهی شکرپاره پارسی

امین کیخا

۱۳۹۲/۰۳/۱۰ - ۱۱:۱۸:۰۳

تیز نگریستن یعنی دقت کردن

امین کیخا

۱۳۹۲/۰۳/۱۰ - ۱۱:۵۰:۲۲

بنیاد بر فرهنگنامه ایرانیکا شاهی که نام کی بر نامش افزوده باشد از خانواده کیانیان است مانند کی قباد و اصل و فرگان ( original) کی گوییا کووی است که با king همستاک است

امین کیخا

۱۳۹۲/۰۳/۱۰ - ۱۱:۵۳:۲۲

به سویدی هم لغت شاه با کی همریشه است

امین کیخا

۱۳۹۲/۰۳/۱۰ - ۱۲:۱۰:۴۴

از هر چیز که بگذرم چشم پرویز را باید تیز دید او همه نیکویی های جهان را دیده 11000 استر داشته است و نیک ترین اسب او شبدیز بوده است که دیز یعنی رنگ و شبدیز یعنی شبرنگ و دلبرش مهرویی ارمنی و زیبا بوده است و رویهمرفته ریختن چشم پرویز داستان تکان دهنده ای است اگر ریز ببینیم ، سر کی کواد هم که جای جاه طلبی و برتری خواهی است ریخته است حکیم سخت در حال اندیشیدن بوده است و در برابر بر باد رفتن حاصل عمر در جهان خود را شگفت زده می نماید

امین کیخا

۱۳۹۲/۰۳/۱۱ - ۰۵:۰۱:۵۰

برای دقت لغت درنگ را هم داریم

امین کیخا

۱۳۹۲/۰۳/۱۱ - ۰۵:۰۲:۴۷

دقیق به عربی معنی اولش ارد است ولی معنی دقیقدر فارسی را هم میدهد

عرفان

۱۳۹۲/۱۲/۲۶ - ۱۲:۰۵:۲۵

در مصراع سوم یک "واو" جا افتاده:پندش ده و گو که نرم نرمک می‌بیز

بهرام مشهور

۱۳۹۴/۰۲/۰۷ - ۱۵:۵۶:۵۱

در دوبیتی های پایان گرفته ( مختوم ) به حرف "ز" از خیّآم ، جای یک رباعی را خالی گذاشته اید که خواهشمندم بدین گونه درج فرمائید :بازی بودم پریدم از عالم راز تا زو طلبم واسطه عمر درازاینجا چو نیافتم کسی همدم ( یا محرم ) راززان در که درون شدم برون رفتم باز

lyam

۱۳۹۴/۰۲/۰۷ - ۱۹:۱۶:۴۶

گمان میکردم چهار پاره استجناب مشهور هم چهار پاره ی بازی بودم پریدم از عالم رازتا زو طلبم واسطه عمر درازاینجا چو نیافتم کسی همدم ( یا محرم ) راززان در که درون شدم برون رفتم بازرا رباعی ذکر کرده اندلطفاً توضیح دهیدبا احترام لیام

الهه

۱۳۹۸/۱۲/۲۳ - ۱۲:۱۸:۵۳

بیت دوم رو کسی توضیح بده سپاس مندم

nabavar

۱۳۹۸/۱۲/۲۳ - ۱۴:۰۷:۳۷

گرامی الههپندش ده گو که نرم نرمک می‌بیزمغز سر کیقباد و چشم پرویزمی گوید : نصیحت ش کن و بگو که این خاک که می ریزی را آرام تر بریز که سرِ کیقباد است و چشم خسرو پرویز منظورش اینست که درین خاک هزاران راز نهفته است ، و آنرا سرسری مگیر و اندیشه کن

افسانه چراغی

۱۳۹۹/۱۱/۱۷ - ۰۳:۳۷:۴۱

به نظرم بین «پگه» و «تر» باید فاصله باشد. زمان پگاه مشخص است دیگر به «تر» نیاز ندارد. تر به معنی تازه و باطراوت و شاداب است. از پیر خردمند می‌خواهد که پگاه، شاداب و سرحال به کودکی که خاک‌بیزی می‌کند، با دقت نگاه کند.

حبیب شاکر

۱۴۰۲/۰۲/۱۲ - ۰۹:۴۹:۲۷

سلام بر همراهان همیشگی دنیای عجیبیست خدا میداند می زاید و می پرورد و میراند چیزی ندهد که عاقبت نستاند جزحسرت و داغی که بدل می ماند سپاس از دوستان

خیام

رباعی شمارهٔ ۱۱۲

تصاویر و صوت

داوود ملک زاده :

زهرا بهمنی :

نازنین بازیان :

علی قلندری :

نظرات

امین کیخا

امین کیخا

امین کیخا

امین کیخا

امین کیخا

امین کیخا

امین کیخا

عرفان

بهرام مشهور

lyam

الهه

nabavar

افسانه چراغی

حبیب شاکر