خیام

رباعی شمارهٔ ۱۱۴

۱

مرغی دیدم نشسته بر باره طوس

در پیش نهاده کله کیکاووس

۲

با کله همی‌گفت که افسوس افسوس

کو بانگ جرس‌ها و کجا ناله کوس‌‌؟

تصاویر و صوت

عکس

صوت

زهرا بهمنی :

داوود ملک زاده :

نازنین بازیان :

علی قلندری :

نظرات

حمیدرضا

۱۳۸۸/۰۲/۱۲ - ۱۰:۲۰:۴۰

نظیر همین رباعی را به شهید بلخی نسبت داده‏اند با این روایت:دوشم گذر افتاد به ویرانه‏ی طوسدیدم جغدی نشسته جای طاووسگفتم: «چه خبر داری از این ویرانه؟»گفتا: «خبر این است که: افسوس! افسوس!»

امین کیخا

۱۳۹۲/۰۳/۱۰ - ۱۲:۲۲:۲۹

ناله کوس در واقع بهنگام حرکت و ناورد کارون شاهی نواخته می شده است

امین کیخا

۱۳۹۲/۰۳/۱۰ - ۱۲:۲۲:۴۷

کاروان شاهی

روفیا

۱۳۹۵/۰۴/۲۶ - ۱۴:۰۶:۲۳

آن دوستی که از امپرسیونیسم یا شاید سورریالیسم اشعار مولانا به وجد آمده بودند، نامشان در یادم نیست، نظرشان درباره این رباعی چیست؟؟واقعا چیزی مانند فیلم ارباب حلقه ها یا هری پاتر در ذهنم متبلور می شود. مرغی که بر فراز قلعه کله کیکاووس را پیش رو نهاده با وی سخن می گوید آن هم چه حکیمانه!

محمد مصطفایی

۱۳۹۶/۱۲/۲۴ - ۰۰:۴۲:۵۲

کو بانگ جرس ها و چه شد ناله کوس

پژو رمضانی

۱۳۹۹/۰۶/۱۷ - ۰۸:۵۷:۵۶

افسوس که سرمایه ز کف بیرون شدوز دست اجل بسی جگرها خون شدکس نامد از آن جهان که پرسم از ویکاحوال مسافران دنیا چون شد افسوس که نامه جوانی طی شدو آن تازه بهار زندگانی دی شدآن مرغ طرب که نام او بود شبابافسوس ندانم که کی آمد کی شد افسوس که بیفایده فرسوده شدیم،وَز داسِ سپهرِ سرنگون سوده شدیم؛دردا و ندامتا که تا چشم زدیم،نابوده به کامِ خویش، نابوده شدیم!

حبیب شاکر

۱۴۰۲/۰۲/۲۶ - ۰۵:۰۷:۴۶

سلام بر همسفران جان  ما را دو قفس از تن و دنیا باشد  آزادی از آن بسان رؤیا باشد  مرغی به قفس کجا ز شادی خواند؟  آواز دهل ز دوز زیبا باشد  سپاس بیکران

نمایش بیشتر