گنج تاریخ ما - خیام - رفتم که در این منزلِ بیداد بُدَن

ولگرد

۱۳۹۴/۱۱/۱۲ - ۱۹:۳۷:۱۰

طبق تصحیح محمد علی فروغی مصرع دوم "در دست نخواهد به جز از باد بدن" آمده.

امین

۱۳۹۵/۰۵/۰۱ - ۱۴:۱۷:۲۲

معنی کل دوبیتی چی میشه؟مخصوصا مصرع دومش.پیشاپیش ممنون

Nazanin

۱۳۹۶/۱۱/۰۱ - ۱۸:۳۴:۰۹

@ امین برای سهولت دریافت معنی این دو بیت باید بدن را با ضمه ب و فتحه دال ، بُدن ، خواند. ضمنا همچنانکه ولگرد اشاره کرده است ، درست تر آن است که بگوییم : در دست نخواهد به جز از باد بُدن . با رعایت این دو نکته دریافت معنی آسان میشود و آن عبارت از این است که : می میرم زیرا که در این جهان بیداد است و حاصل هر کس جز باد ( هیچ ) نیست. کسی باید از مرگ من شاد باشد که از مرگ بتواند رهایی یابد. امیدوارم
پاسخ شما را درست داده باشم .

Mahsa

۱۳۹۷/۰۲/۰۸ - ۱۵:۳۱:۲۲

بیت اولو متوجه نمیشم؟

وود زاک

۱۳۹۸/۱۲/۱۵ - ۱۲:۰۲:۰۱

مصرع دوم بیت اول، با دکلمه، هم‌خوانی ندارد. به علاوه شکل مکتوب آن در گنجور، وزن را هم به هم می‌زند. بهتر است به این شکل اصلاح شود: «در دست نخواهد به جز از باد بدن»

سینا ----

۱۳۹۹/۰۴/۱۶ - ۱۴:۱۴:۲۷

مصرع دوم بیت اول آیا وزنش به هم نریخته؟ معنیش هم نامشخص است. گویا درست همین است که دوستان گفته اند: در دســت نخواهد به جز از باد بُدَن

احمد نیکو

۱۳۹۹/۰۵/۲۶ - ۱۳:۲۸:۲۹

متن رباعی بدین وزن صحیح است:رفتم که در این منزل بیداد بُدندر دست نخواهد بجز از باد بُدنآن را باید به مرگ من شاد بِدنکز دست اجل تواند آزاد بُدن

نریمان

۱۴۰۰/۰۶/۰۶ - ۰۲:۱۴:۵۲

عبارت «بر خنگ» ظاهرا از رباعی بعدی («رندی دیدم نشسته بر خنگ زمین») این‌جا به اشتباه کپی شده؛ مشخص هم نیست چرا! باید اصلاح شود.

حبیب شاکر

۱۴۰۲/۰۶/۰۸ - ۰۸:۳۲:۵۷

سلام بر دوستان گرانقدر دنیا همه نامردمی و بیداد است یک دل نبود کزین زمانه شاد است بر حال. کسی غبطه چرا باید خورد کو آخر کار،هستی اش بر باد است ؟!! سپاس از توجه دوستان

خیام

رباعی شمارهٔ ۱۴۰

تصاویر و صوت

داوود ملک زاده :

زهرا بهمنی :

علی قلندری :

نظرات