خیام
رباعی شمارهٔ ۱۴۲
۱
قانع به یک استخوان چو کرکس بودن
به ز آن که طفیل خوان ناکس بودن
۲
با نان جوین خویش حقا که به است
کهآلوده و پالوده هر خس بودن
تصاویر و صوت
نظرات
علیرضا
ولگرد
مهبد
احمد نیکو
حبیب شاکر