خیام

رباعی شمارهٔ ۱۴۷

۱

می خوردن و گرد نیکوان گردیدن

به زان‌ که به زرق زاهدی ورزیدن

۲

گر عاشق و مست دوزخی خواهد بود

پس روی بهشت کس نخواهد دیدن

تصاویر و صوت

عکس

صوت

داوود ملک زاده :

زهرا بهمنی :

نازنین بازیان :

علی قلندری :

نظرات

بهرام مشهور

۱۳۹۴/۰۹/۰۱ - ۰۶:۰۶:۵۳

یعنی اگر آدم بیکار باشد و دور و بر نیکوان ( ماهرخان و سیمین ساقان و از آن قبیل ) بگردد بمراتب بهتر است که به زرق ( در اینجا تزویر ) زاهد بودن پیشه کند

احمد نیکو

۱۳۹۹/۰۲/۰۲ - ۰۴:۵۰:۱۴

گویند که دوزخی بود عاشق و مستقولیست خلاف دل در آن نتوان بستگر عاشق و مست دوزخی خواهد بودفردا باشد بهشت همچون کف دست

امیر مستلزم

۱۳۹۹/۱۲/۲۵ - ۰۹:۰۴:۵۴

چه زیبا حکیم، دین داران متعصب و یاوه گو را به تمسخر میگیرد!

بهراد معظمی گودرزی

۱۴۰۰/۰۶/۰۱ - ۰۵:۱۴:۲۰

همه مست اند و گرد نیکوان می گردند اما عده ای برای کتمان کردن آن زاهدی پیشه می کنند... مستی و گرد نیکان گردیدن اگر عیار بهشتی و جهنمی بودن باشد پس همگی جهنمی اند.به وضوح این رباعی نقد ریاکاران و متظاهران زمان شاعر است؛ که به زیور اغراق نیز آراسته است در شعر خیام برخلاف شعر حافظ مضمون مقابله با زهاد به ندرت دیده می شود که این خود می تواند گواهی بر غیرموثق بودن انتساب این رباعی به خیام باشد

حبیب شاکر

۱۴۰۲/۰۸/۰۸ - ۲۳:۲۲:۲۰

سلام بردوستان  ابیات این رباعی همآهنگ نیست و بنظر میرسد هر بیت مربوط به یک رباعی مجزا باشد.ارتباط منطقی بین ابیات وجود ندارد.باتشکر

حبیب شاکر

۱۴۰۲/۰۸/۱۹ - ۱۳:۲۴:۰۲

سلام بر همراهان عزیز  برداشت بد از آدمیت این است  یا اهل هوا و خمر ،یا بد دین است هستند جز این دو طیف ره گم کرده طیفی که بفکر خلق و نیک آیین است سپاس از همه دوستان.

نمایش بیشتر