
خیام
رباعی شمارهٔ ۱۷۳
۱
زان کوزهٔ می که نیست در وی ضرری
پُر کن قدحی، بخور، به من ده دگری
۲
زان پیشتر ای صنم که در رهگذری
خاک من و تو، کوزه کند، کوزهگری
تصاویر و صوت

نظرات
جغتایی
ایمان
حمید رضا
علی سهرابی
سید حسین محمدی روشن
علی رجبی
پاسخ به دوستی که اعلام کردند چه نوع شرابی که ضرر نداشته باشد... باید بیان کنم مقصود خیام کوزه بوده نه شرابکوزه ای که در آن ضرری وجود نداردو با توجه به همین رباعی و حتی رباعی متعدد از خیامباید به این نکته توجه کنید که اینجا قصد خیام بیان این نکته بوده کهکوزه ( یا ادمهای مرده و خموش و ساکت و به ارامش رسیده ) ضرری برای کسی ندارندو زیرکانه این موضوع رو بیان میکنه که بیشترین و یا حتی تنها ضرری که یک شخص میتونه در زندگی دریافت کنه از هم نوع خودش ( انسان های دیگه ) هست نه چیزهایی مانند شراب و ...و حالا چرایی این نتیجه گیریکوزه ی مصرع اول و کوزه ی مصرع اخردر مصرع اخر به صراحت اعلام میکنه مرده ی من و تو تبدیل به کوزه میشهپس کوزه ی مصرع اول مرده ی ادمهای دیگه هست که به ارامش رسیدندنه حرص و طمع و آزی در انها وجود داره نه زبانی که حتی به قضاوت و دشنام و ... بپردازه
سینا ----
احمد نیکو