خیام

رباعی شمارهٔ ۲۳

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی‌ست

رو شاد بِزی اگر چه بر تو ستمی‌ست

با اهل خرد باش که اصل تن تو

گَردی و نسیمی و غباری و دمی‌ست

تصاویر و صوت

نسخهٔ چاپی و مصور رباعیات خیام - تصحیح فروغی، تصاویر محمد تجویدی، خط جواد شریفی - امیرکبیر - ۱۳۵۴ » تصویر 25

زهرا بهمنی :

داوود ملک زاده :

نازنین بازیان :

علی قلندری :

نظرات

الف.طباطبائی

۱۳۸۷/۰۹/۲۱ - ۱۴:۱۳:۱۱

در مصرع اول چ.ن غلط است و چو درست:ترکیب طبایع چو بکام تو دمی استبا احترامطباطبائی

الف.طباطبائی

۱۳۸۷/۰۹/۲۱ - ۱۴:۱۴:۲۹

ترکیب طیایع چو بکام تو دمی است ...
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

داوود

۱۳۸۸/۰۹/۰۶ - ۰۴:۱۸:۲۲

باز اشاره به ناپایداری هستی وشاد زیستن درتمامی لحظات و دوستی گزیدن با خردمندان

امید

۱۳۸۹/۰۶/۰۱ - ۲۱:۲۵:۰۲

در مصرع چهارم اشاره به عناصر اربعه دارد که وجود این دنیایی انسان از آن است و همان چیزی است که ناپایدارتر از آن در هستی وجود ندارد

hooshang haghbin

۱۳۹۰/۰۱/۰۵ - ۰۳:۳۳:۵۳

امروزه دانشمندان بر این نظرند که چهار ذره پایدار در عالم عبارتند از: نور، پروتون ، الکترون ، نوترینو.

هادی رسولی فر

۱۳۹۰/۱۰/۲۲ - ۱۸:۰۷:۱۴

دوستان عزیز تکرارکلمه(دمی) درمصرع دوم و چهارم اشتباه است و از آنجا که ترکیب طبایع در مصرع اول به معنی عناصر چهار گانه یعنی :( خاک/باد/ آتش و آب)استمتن صحیح شعر بدین شرح است:ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است رو شاد بزی گرچه بر تو ستمی استبا اهل خرد باش که اصل تن توگردی و نسیمی و شراری و نمی است

هادی رسولی فر

۱۳۹۰/۱۰/۲۲ - ۱۸:۰۹:۰۹

دوستان عزیز تکرارکلمه(دمی) درمصرع دوم و چهارم اشتباه است و از آنجا که ترکیب طبایع در مصرع اول به معنی عناصر چهار گانه یعنی : ( خاک/باد/ آتش و آب)استمتن صحیح شعر بدین شرح است:ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است رو شاد بزی گرچه بر تو ستمی استبا اهل خرد باش که اصل تن توگردی و نسیمی و شراری و نمی است

حاجیکلایی

۱۳۹۱/۰۲/۰۹ - ۰۵:۴۸:۵۹

با سلام و درود.تبریک به تمامی دوستان با این تفاسیر زیبا.بنده خود را اصلاً در آن حد نم یبینم که هم پای شما دوستان اینگونه بنویسم.به به.به به.به بهزملک تا ملکوتش حجاب برگیردهر آنکه خدمت جام جهان نما بکند.حق نگهدارتان

امین کیخا

۱۳۹۲/۰۲/۲۲ - ۱۵:۲۶:۲۸

کام به معنی سقف و سمانه دهان را به فارسی ملاز می گویند و هنوز به لری کاربرد دارد

علی احسان دوست

۱۳۹۴/۰۳/۲۸ - ۰۲:۲۵:۱۵

با سلام در مصرع چهارم به نظر میرسد منظور ارکان 4 گانه تشکیل دهنده جهان مادی و بدن انسان است که در طب سنتی مزاجهای 4 گانه اصلی را تشکیل میدهد آب، خاک ، هوا ، آتش ،مفهوم این ارکان با آنچه که در اطراف ما وجود دارد متفاوت است هر کدام نشانه چیزی است مثلا آب نشانه طبیعت یا مزاج سرد و تر است که کیفیت غالب مزاج فرد شناخته میشود چون خیام حکیم هم بوده اند حتما منظور مزاج افراد بوده است.

ATAA

۱۳۹۵/۰۷/۲۸ - ۰۸:۳۹:۰۲

رو شاد بزی اگرچه برتو ستمی است: ظلم و ناملایمات ناگزیر همیشه وجود خواهد داشت با اینحال انسان نباید از فرصت شاد بودن غفلت کند.

ساکت

۱۳۹۸/۰۶/۲۴ - ۰۴:۲۵:۲۵

مصرع آخر برای در کتاب نزهة المجالس چنین ضبط شده است: گردی و نسیمی و شراری و نمی است؛ که در این صورت هم مشکل تکرار قافیه برطرف میشود و هم با طبایع و عناصر چهارگانه که مقصود شاعر است هماهنگی دارد.

احمد نیکو

۱۳۹۸/۱۲/۱۰ - ۰۶:۵۹:۴۶

رباعی بدین متن صحیح است: ترکیب طبایع چو به کام تو دمی استرو شاد بزی اگر چه بر تو ستمی استبا اهل خرد باش که اصل تن تو گردی ونسیمی و شراری و نمی است

حبیب شاکر

۱۴۰۰/۱۱/۳۰ - ۰۷:۴۲:۴۲

سلام و عرض ادب اوضاع فلک چون به مراد تو دمی است شادی کن اگر چه بر دلت بار غمی است با أهل خرد باش که هر نا بخرد خوابی و خوراکی و فغان و المی است تشکر

احمد نیکو

۱۴۰۱/۱۱/۱۳ - ۱۳:۵۲:۴۲

چون حاصل عمر تو فریبی و دمیست زود داد مکن گرت به هر دم ستمیست مغرور مشو بخود که اصل من و تو گردی و شراری و نسیمی و‌نمیست رباعی شماره ۱۴۲ از ابوسعید ابوالخیر

پیمان اولادی

۱۴۰۲/۰۱/۱۶ - ۰۴:۴۵:۱۸

نمی مصرع چهارم صحیح به نظر می رسد