خیام

خیام

رباعی شمارهٔ ۲۴

۱

چون ابر به نوروز رخِ لاله بِشُسْت

برخیز و به جامِ باده کن عزمِ دُرُسْت

۲

کاین سبزه که امروز تماشاگهِ توست

فردا همه از خاک تو برخواهد رُسْت

تصاویر و صوت

نسخهٔ چاپی و مصور رباعیات خیام - تصحیح فروغی، تصاویر محمد تجویدی، خط جواد شریفی - امیرکبیر - ۱۳۵۴ » تصویر 30
داوود ملک زاده :
زهرا بهمنی :
زهرا شیبانی :
نازنین بازیان :
علی قلندری :

نظرات

user_image
محمد فرهی
۱۳۸۸/۰۵/۲۶ - ۰۵:۲۰:۳۵
کاین سبزه که امروز تماشاگه توستدر اینجا "توست" با "ماست" بایدجایگزین گردد
پاسخ: با تشکر، مطابق نظر شما و نسخه‌ی فروغی/غنی تصحیح شد.
user_image
حمید سامانی
۱۳۹۵/۰۵/۰۲ - ۱۶:۴۳:۲۱
چون ابر به نوروز رخ لاله بشستبرخیز و بجام باده کن عزم درستکاین سبزه که امروز تماشاگه توستفردا همه از خاک تو برخواهد رستدر بیت اول مصراع دوم، املای بجام غلط است، به جام صحیح استو در آخرین مصراع خواهد مفرد است و و با (همه) سازگار نیست و میبایست به شکل جمع نوشته شود، خواهند صحیح است
user_image
ایران نژاد
۱۳۹۵/۰۵/۰۲ - ۱۷:۴۲:۵۱
جناب سامانی، فاعل فعل بر خواهد رست، سبزه است و نه همهسبزه ای که امروز تماشاکه من و توست، فردا همه از خاک من و تو برخواهد رست.
user_image
حمید سامانی
۱۳۹۶/۰۸/۱۹ - ۱۴:۲۷:۵۱
آقا/خانم ایران نژادظاهراٌ در دستور زبان شما مفعول در جمله نقشی ندارد
user_image
صفدر شاکر
۱۳۹۸/۰۱/۱۳ - ۱۳:۰۷:۰۳
خواهد رست گزاره برای این سبزه است و همه قید تاکید است نه فاعل لذا کسانی که بر شاعر خرده گرفته اند که باید می گفت خواهند رست به خطا رفته اند
user_image
فراز
۱۳۹۹/۰۸/۰۲ - ۱۱:۰۳:۵۳
این حاشیه گذاری های گنجور واقعا ملال آوره. همش دارید غلط املایی میگیرید، اگر 4 تا معنی و تفسیر بگذارید بازخورد و استقبال بیشتری نصیبتون میشه.
user_image
آفتاب تابان،،
۱۴۰۰/۱۰/۲۸ - ۰۸:۳۷:۲۳
گر چهره نوروز همی ابر بشست یا باده ناب میدهد ساقی چست ما را چه بود حاصل از این هدیه دوست تا در دل ما جز علف هرز نرست
user_image
بابک رفعت
۱۴۰۰/۱۲/۲۶ - ۱۳:۳۹:۲۰
معنی شعر: چون سال نو از راه رسید نمازی بخوان و یک تصمیم جدی برای اینکه باقی عمر را به شادی و درستی زندگی کنی بگیر. چون فرصت عمر آنقدر کوتاه است که چشم بر هم گذاری مانند دیگر رفتگان به خاک بدل خواهی شد و حاصلی از عمر بدست نخواهی آورد.
user_image
رضا از کرمان
۱۴۰۰/۱۲/۲۶ - ۱۳:۵۸:۵۶
سلام نمازی بخوان وتصمیم جدی بگیر.......؟؟!!!
user_image
احمد نیکو
۱۴۰۱/۰۵/۰۳ - ۱۵:۲۴:۰۰
برخیز که ابر خاک را می شوید تا سبزه زخاک تو برون می روید ای خفته اگر سخن نمی گویی تو این خاک تو گویی که سخن می گوید رباعی از عطار، شماره 20 (مختارنامه) باب 25