گنج تاریخ ما - خیام - در خواب بُدَم مرا خردمندی گفت

ناشناس

۱۳۸۷/۰۱/۲۹ - ۰۶:۰۹:۲۱

mey khor ke bezire khak basi bayad khoft
پاسخ: ضبط مورد نظر شما از نظر وزنی ایراد دارد و فکر می‌کنم در نسخه‌های چاپی رباعیات خیام ضبط متداول همینی باشد که اینجا هست. تغییری اعمال نشد.

deadshadow

۱۳۸۹/۰۲/۰۹ - ۱۴:۱۲:۰۹

می خور که به زیر خاک بسی خواهی خفت

سکرات

۱۳۸۹/۱۰/۲۸ - ۱۵:۰۷:۵۵

در جواب هر دو دوستان (سعید و deadshadow ) میخواستم بگم که :می خور که بزیر خاک می باید خفتدرست ترین است چه از لحاظ وزنی و چه از لحاظ سرچشمه شناسی .

داریوش از تنگ طه

۱۳۹۰/۰۹/۰۱ - ۱۱:۱۸:۲۴

خیام می گوید تا انسان زنده است بایئد در پی نوشیدن شراب عرفانی یا همان شناخت معشوق حقیقی باشد چرا که اگر در این دنیا معشوق را به راستی پیدا کردی می توانی در آن دنیابا خیال راحت به دیدارش نایل گردی .

ناشناس

۱۳۹۱/۱۰/۲۸ - ۰۹:۳۷:۲۵

واقعا نمیفهمم که خیام در کجای اشعارش به معشوق حقیقی مورد نظر آقای داریوش اشاره کرده و یا از کدام رباعی خیام بر میاد که اعتقادی به به معاد داشته باشه! این که همه ما اعتقاداتی داریم بسیار محترم ولی لزومی نداره که بزرگانی رو که دوست داریم به رنگ اعتقادات خودمون در بیاریم. شاعر رباعی زیر چه اعتقادی به معاد داره؟گویند کسان بهشت با حور خوشستمن میگویم که آب انگور خوشستاین نقد بگیر و دست از آن نسیه بدارکاواز دهل شنیدن از دور خوشستبه نظر من می در اشعار خیام معنی کاملا اپیکوری داره و مقصود از می خوارگی بهره بردن از لذتهای مادیه و هیچ ربطی به عرفان نداره.خیام یک دانشمند و ریاضی دان بود نه یک صوفی و عارف و درویش و امثالهم

محمدرضا

۱۳۹۲/۰۲/۰۶ - ۰۵:۰۷:۴۸

کسی که می میخورد (می عرفان یا می انگور)هوشیار میشود.خیام پند میدهد که هوشیار باشید که مردن و فنا هم هست.

حاجیکلایی

۱۳۹۲/۰۵/۱۰ - ۱۴:۴۸:۴۶

با سلام به زیبایی به این نکته مهم اشاره کرده است و ان اینکه وقت برای خواب زیاد داریم و دنیا جای خوابیدن نیست!.باید خود را بسازیم و آماده شویم برای مرحله دیگری از زندگی!

عبدالمعروف کوشا صمدی

۱۳۹۳/۰۱/۰۲ - ۰۹:۵۳:۳۲

در خواب بدم مرا خردمندی گفتشرح: من بیخبر از لذتهای دنیا بودم در بیخبری شادی میکردمکز خواب کسی را گل شادی نشکفتشرح: خردمندی مراگفت در بیخبری نمیتوان از زیبائی ها لذت بردکاری چکنی که با اجل باشد جفتشرح: بیخری ویا خواب مانند مرگ استمی خور که بزیر خاک میباید خفتشرح: قبل از اینکه از جهان روی شادی کن از دینا لذت ببر باز مرگ خواه مخواه است.

فرهاد

۱۳۹۳/۰۲/۱۰ - ۰۹:۲۵:۵۵

"در خواب بودم که خردمندی گفت: چرا به کاری مشغولی (خواب) که شبیه مرگ است؟ بیدار شو و شادی کن که مرگ خواه ناخواه تو را به خواب ابدی خواهد برد"

ناشناس

۱۳۹۴/۱۰/۲۱ - ۱۸:۰۲:۱۷

«فوق العادهاست»

حمید سامانی

۱۳۹۵/۰۵/۰۲ - ۱۶:۵۸:۴۴

بسیاری از اشعار مندرج در گنجور دچار اشکالهای املایی هستند در مصراع دوم بیت اول کز صحیح است نه کازکز مخفف که از است استفاده از علامت سؤال در شعر مناسب و جایز نیست و اضافه است سؤالی نیست که احتیاج به جواب داشته باشد، جمله (مصراع) ادراکی است

ستار

۱۳۹۵/۱۲/۰۶ - ۱۶:۴۴:۰۵

دیگه حضرت خیام با چه زبونی باید بفهمونه آقا جان من می میخورم تو رو سنه نه ؟؟؟بحث عرفان و فلان سر جاش به قول یکی از دوستان جز به حال مستی این اشعار رو نمیشه گفت

کویر

۱۳۹۷/۰۸/۲۱ - ۱۹:۲۴:۳۵

چرا غلط املایی مصرع دوم اصلاح نمیشه ادمین محترم؟دوستانی که بر سبیل انکار شاعر مطلب مینویسن،توجه داشته باشن که حکیم،این اشعار رو جهت انتشار ننوشته ن. و به نظر بنده دقیقن به همین دلیل،من بر این گمانم که منظورات ایشون،همون معانی ظاهری کلامش هستن.تصدیق بفرمایید خوانندگان محترم که همین ما،وقتی در تنهایی و با خودمون حرف میزنیم،نمادین حرف نمیزنیم.لخت و بی پیرایه و دقیق و بدور از هر مصلحتی حرفای دلمون رو میزنیم.خیام یه شک گراست.چون یه دانشمند علوم طبیعیه.هر کسی به خودش جرئت تفکر مستقل رو بده،در همه چیز میتونه شک کنه.حتا به چشمهای خودش.

ماهی

۱۳۹۹/۰۲/۲۸ - ۰۲:۵۳:۰۴

در جواب ناشناس باید بگم اول برو مطالعه کن ببین اپیکور چی گفته و منظورش از لذت چی بوده و بعد اینکه انسان با کمی تعقل متوجه میشه که منظور خیام از شراب و خمر باده ، شراب عرفانی است. از آدم به اون بزرگی مشخص که به دنبال حق و وصال اهی است اپیکور در وصف اخلاق مبتنی بر لذت چنین آورده است:«آنچه زندگی را دل انگیز می‌کند، شرابخوارگی یا زنبارگی یا خوان رنگین توانگران نیست، بلکه فکری مقرون به قناعت است که علل هر شوق و هر نفرتی را با آن توان دریافت و آرایی را که موجب اضطراب نفوس باشد، از سر به در کرد.»

ماهی

۱۳۹۹/۰۲/۲۸ - ۰۲:۵۶:۴۹

در جواب ناشناس باید بگم : شما چرا انقد اصرار داری تا ب دلیل سطحی نگری و عدم تفکر خیلم را باده خوار و انسانی بی قید وبند جلوه بدهی . در مورد اپیکور هم برو مطالعه کن اپیکور در وصف اخلاق مبتنی بر لذت چنین آورده است:«آنچه زندگی را دل انگیز می‌کند، شرابخوارگی یا زنبارگی یا خوان رنگین توانگران نیست، بلکه فکری مقرون به قناعت است که علل هر شوق و هر نفرتی را با آن توان دریافت و آرایی را که موجب اضطراب نفوس باشد، از سر به در کرد.»

میم-عین

۱۳۹۹/۰۷/۱۱ - ۱۴:۰۰:۱۲

با توجه به فضای اگزیستانسیالیستی که بر اشعار خیام حاکم هست به نظرم صحبت ایشون در این شعر بیش از هر چیز به سائق مرگ و مرگ آگاهی اشاره داره. با پذیرش اگزیستانسیال بودن خیام و با تکیه بر نظرات دیگر اگزیستانسیال های معاصر مرگ باید پایان زندگی آدمی در نظر گرفته شود این به معنی نفی معاد نیست صرفا به ای خاطر که اطمینان وجود نداره(خیام که گفت دوزخی خوهاد بود،،،که رفت بدوزخ و که آمد زبهشت) پس بهترین کار این است که جوری زندگی کنیم که انگار آخرین فرصت برای زیستن است.می نیز در اینجا نمی تواند به مستی اشاره مستقیم داشته باشد چرا که چنین زندگانی با دیدگاه اگزیستانسیال در تعارض است و از اصالت بی بهره.برخی از ابیاتی که استدلالم حول آنهاست:پر کن قدح باده و بردستم نه،،، نقدی ز هزار نسیه خوشترمی خور که هزار بار بیشت گفتم ،،، باز آمدنت نیست چو رفتی رفتیکاین یکدم عاریت در این کنج فنا،،،بسیار بجوئی و نیابی دیگرچون عاقبت کار جهان نیستی است،،،انگار که نیستی چو هستی خوش باشتو زر نئی ای غافل نادان که ترا،،،در خاک نهند و باز بیرون آرند

خیام شناس

۱۳۹۹/۰۷/۲۹ - ۱۴:۱۹:۵۶

گر رازت بود فاش این چرخ خوش حسابست پس مهرخموشی می‌نهم وچیزی نمی‌گویم همچی درسته منو سننه هروقت نیاز شد برملا میشه راز خدا رحمتت کنه

محدثه

۱۳۹۹/۱۰/۲۱ - ۰۵:۲۰:۳۶

سلام. لطفا این اشکلات را رفع کنید:1. در مصراع دوم «کاز» اشتباه است؛ «کز» درست است.2. در بیت سوم علامت سوال باید حذف شود.3. به‌جای «می خور» باید « برخیز» نوشته شود.با تشکر.

حمیدرضا

۱۴۰۰/۰۲/۱۶ - ۰۵:۰۶:۳۷

طبق نظر استاد میرافضلی در این نوشتهٔ تلگرامی مالکیت این رباعی مدعیان دیگری چون پوربهای جامی و نجیب گلپایگانی دارد. این نوشته و این نوشته را هم ببینید.

حمید رضا۴

۱۴۰۰/۰۵/۱۸ - ۱۹:۳۰:۳۲

بعید نیست توماس ادیسون، دانشمند و مخترع بزرگ، این رباعیِ خیام را خوانده و بکار گرفته بود! به گفته خودش، او شبها یک پیمانه می مینوشیده تا بیشتر بیدار مانده و به کار و اختراعات بیشتری بپردازد. درود بر او که در طول عمر هشتاد و چهار ساله اش، خدمات بیشماری به جامعه انسانی کرد.

ملیکا رضایی

۱۴۰۰/۰۵/۱۹ - ۰۰:۳۹:۵۹

واقعا ... درود بر او ... سپاس

حبیب شاکر

۱۴۰۰/۱۲/۰۵ - ۱۵:۰۸:۰۵

سلام بریاران عزیز در خواب مرا عاقل بیداری گفت بیدار شو و کم به اجل می شو جفت بنشان به لبی خنده ،دلی آر بدست طرحی دگر انداز بغیر از خور و خفت تشکر

حمید آ

۱۴۰۱/۰۷/۱۴ - ۱۴:۱۸:۵۶

باده عام از برون باده عارف از درون بوی دهان بیان کند تو به زبان بیان مکن بدون شرح ،،،

احمد نیکو

۱۴۰۱/۰۸/۲۵ - ۱۱:۵۱:۰۳

رباعی بدین متن صحیح است: در خواب بدم مرا خردمندی گفت کز خواب کسی را گل شادی نشکفت کاری چه کنی که با اجل باشد جفت می نوش که عمرهات می باید خُفت

خیام

رباعی شمارهٔ ۳۳

تصاویر و صوت

زهرا بهمنی :

داوود ملک زاده :

نازنین بازیان :

علی قلندری :

نظرات

ناشناس

deadshadow

سکرات

داریوش از تنگ طه

ناشناس

محمدرضا

حاجیکلایی

عبدالمعروف کوشا صمدی

فرهاد

ناشناس

حمید سامانی

ستار

کویر

ماهی

ماهی

میم-عین

خیام شناس

محدثه

حمیدرضا

حمید رضا۴

ملیکا رضایی

حبیب شاکر

حمید آ

احمد نیکو