خیام

خیام

رباعی شمارهٔ ۴۰

۱

گر شاخِ بقا ز بیخِ بختت رُسْته‌ست

ور بر تنِ تو، عُمْر، لباسی چُسْت است

۲

در خیمهٔ تن که سایبانی‌ست تو را

هان تکیه مکن که چارمیخش سُسْت است

تصاویر و صوت

نسخهٔ چاپی و مصور رباعیات خیام - تصحیح فروغی، تصاویر محمد تجویدی، خط جواد شریفی - امیرکبیر - ۱۳۵۴ » تصویر 32
داوود ملک زاده :
زهرا بهمنی :
نازنین بازیان :
علی قلندری :
فاطمه زندی :

نظرات

user_image
م.ح
۱۳۸۹/۰۵/۱۱ - ۰۵:۰۶:۴۷
انسان فانی است و طول عمرش در این دنیا مشخص است و جسم او خیمه گاهی است برای روح و جانش در حالی که این خیمه گاه میخهایش سست است، نباید به آن تکیه کرد و به فکر خانه ابدی محکم استوارتری باید بود...
user_image
حاجیکلایی
۱۳۹۱/۰۲/۰۴ - ۲۳:۴۹:۲۶
با سلام و درود.به به .احسنت به این خیام.چه زیباست این بیت." چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم"حق نگهدار تمامی دوستان
user_image
امین کیخا
۱۳۹۲/۰۲/۰۶ - ۰۵:۵۰:۵۱
جامه چست یعنی به اصطلاح امروزی فیت fit و جامه نازک تنک و جامه ضخیم هنگفت گفته میشده است
user_image
معراج
۱۳۹۲/۰۳/۱۷ - ۰۱:۲۹:۵۵
سلام دوستان اگرچه من شاعر ونویسنده ومولف چندکتاب هستم ولی هنوز خودرا بی نیاز از نظرات بزرگان اهل ادب ومعرفت نمیدانم وبه خودم اجازه نمیدهم خانه تاریک مولانا را در هزاره سوم شاهد باشم ولی خطاب به جناب حاجیکلایی میگویم احسنت به خودتجان نهان درجسم وتودرجان نهانای نهان اندر نهان ای جان جانبدرود
user_image
امین کیخا
۱۳۹۲/۰۳/۱۷ - ۰۲:۲۹:۰۲
معراج جان در این خانه سه آزند( comment) برنگاشته اند یکی را ستوده اید و از خانه تاریک مولانا سخن رانده اید من واماندم و درنیافتم اهنگ و قصد گفتن چه دارید . خوبی فضای مجازی این است چون منی که کتاب ننوشته ام و استاد نیستم هم سخنی بگویم و نگارش مردمی تر و همه گیر تر باشد زیرا حفظ و نگه داشت پارسی با کوشیدن همه مان باهم اسان تر است و البته به دیده ورانی چون شما هم نیاز داریم که بنویسند که ما برخوانیم و از بر کنیم . درود بر تو
user_image
مینا جمعه زاده
۱۳۹۲/۰۷/۱۷ - ۰۷:۵۲:۳۸
درود بر اساتید محترم .کاش حمید رضا محمدی عزیز این حاشیه هایی که خواندنشان مایه شرم آدمیست ازحاشیه عا بزدایند و کاش این تنش های گنجور برطرف شود و بازلطف محیط قبلی گنجور را بازیابیم
user_image
عادل بن لفافه
۱۳۹۲/۰۷/۱۷ - ۰۹:۱۴:۲۷
سخنان جناب امیر همچنان بر صفحه فیس بوک گنجور نیز رقص لگام می کنند.
user_image
امیرحسین
۱۳۹۹/۰۶/۳۱ - ۰۶:۱۶:۱۷
سلام دوستان. در مصرع اول، "رست" به چه معناست؟
user_image
nabavar
۱۳۹۹/۰۶/۳۱ - ۱۴:۳۲:۱۶
گرامی حسینرُست از ریشه ی رُستن به مانای برآمدن و نمو کردن است
user_image
امیرحسین
۱۳۹۹/۰۷/۰۱ - ۰۵:۰۷:۱۶
ناباور ɹɐʌɐqɐ عزیز، سپاس از شما.
user_image
nabavar
۱۳۹۹/۰۷/۰۱ - ۱۴:۰۲:۰۷
گرامی حسین سپاسناقابل بود زنده باشی
user_image
حبیب شاکر
۱۴۰۰/۱۲/۱۱ - ۰۶:۱۸:۱۷
سلام بر دوستان گر عمر بکام و بخت یار تو بود دائم می و معشوق کنار تو بود عالم همه تحت اختیار تو بود چون پیر شوی زهر مار تو بود
user_image
احمد نیکو
۱۴۰۱/۰۴/۲۴ - ۱۳:۴۴:۱۹
بیدار شو ای دل که جهان می گذرد وین مایه عمر رایگان می گذرد در منزل تن مخسب و غافل منشین کز منزل عمر کاروان می گذرد رباعی شماره ۵۹۳ از مولانا (دیوان شمس)
user_image
کامران هیچ
۱۴۰۱/۰۵/۱۱ - ۱۲:۲۲:۵۹
شاید منظور خیام این است که هر چقدر هم از نعمت سلامتی وپول ،قدرت و شهرت برخوردار باشی،،، دنیا خیمه گاهی است که چهار میخ سستی دارد و با کوچکترین نسیمی این خیمه از جا کنده میشود
user_image
سجاد حسن زاده
۱۴۰۲/۰۵/۱۷ - ۰۲:۲۹:۲۶
مصرع اول بیت اول به نظرم نیاز به اصلاح دارد: گر شاخ بقا ز پنج بختت رست است به نظر صحیحه و کلمع پنج تو متن گنجور حذف شده.