شما اینجا هستید :
خیام

خیام

رباعی شمارهٔ ۶۷

۱

بر پشت من از زمانه تو می‌آید

وز من همه کار نانکو می‌آید

۲

جان عزم رحیل کرد و گفتم بمرو

گفتا چه کنم خانه فرومی‌آید

تصاویر و صوت

نسخهٔ چاپی و مصور رباعیات خیام - تصحیح فروغی، تصاویر محمد تجویدی، خط جواد شریفی - امیرکبیر - ۱۳۵۴ » تصویر 40
داوود ملک زاده :
زهرا بهمنی :
نازنین بازیان :
علی قلندری :
فاطمه زندی :

نظرات

user_image
امین کیخا
۱۳۹۲/۰۳/۲۸ - ۱۵:۴۸:۴۴
از خان و خانه واژه شبخان را داریم که ان خانه شاه برای یک شب بوده است در مسیر حرکت شاهان
user_image
امین کیخا
۱۳۹۲/۰۳/۲۸ - ۱۵:۴۹:۵۱
نانکو بسیار زیباست و با زشت فرق نازک بینانه ای دارد
user_image
شکوه
۱۳۹۲/۰۳/۲۸ - ۱۵:۵۷:۳۸
نا نیکو شاید زیبا نباشد ولی زشت هم نیست شاید این یکی از تفاوت ها باشد
user_image
امین کیخا
۱۳۹۲/۰۸/۰۸ - ۰۷:۲۱:۴۰
از ویژگیهای خانه های ایرانی یکی ایوان و دیگری ایوانک است و نیز آبنما و شاهنشین و بالا نشین و پای ماچان و کفشکن و پنجدری و .... افسوس از نوینی که سهم ما را از گذشته مان یک 50 متر مربع در اسمان کرد با مستراهی ( مستراح) که در میان خانه است !
user_image
ایمان
۱۳۹۳/۱۰/۱۷ - ۱۹:۳۱:۰۵
بر پشت من از زمانه، تو می آید، (پشتم از سختی روزگار خم شده)وز من همه کار، نانکو می آید، (در انجام کارها ناتوان شدم)جان عزم رحیل کرد و گفتم: "بمرو"؛ (مرگم فرارسیده ولی می خواهم بمانم)گفتا: "چکنم خانه فرو می آید!". (شوربختانه نمی توانم، بدنم از هم فروپاشیده)خیامخیلی از ما ها از مرگ نمی ترسیم ولی دوران پیری واقعا دوران تاریکی است...
user_image
هادی
۱۳۹۵/۰۳/۲۳ - ۱۳:۳۳:۵۰
آقا ایمان دمت گرم ممنون عالی بود.
user_image
داود
۱۳۹۵/۰۳/۲۹ - ۰۲:۵۹:۲۵
ایمان جان، درود به شرفت. شیرینی این شعر را برایم دو چندان کردی.سپاس گزارم
user_image
رضا
۱۳۹۹/۰۴/۱۹ - ۱۹:۱۲:۱۲
درود بر شما. در عبارت «جان عزم رحیل کرد»، آیا منظور از «جان» حیات‌جسمانی است، یااشاره به حیات در معنای ماورایی دارد (روح)؟ آیا می‌توان
پاسخ این سوال را در فضای شعر یافت؟
user_image
احمد نیکو
۱۳۹۹/۱۰/۱۲ - ۰۰:۲۰:۰۶
هر لحظه ز من ناله نو می‌خیزدپیری ز تنم خرابه‌ای انگیزدپوسیده شدست خانه آب و گلمهر جه که نهم دست فرو می‌ریزد(رباعی شماره 63 از سلمان ساوجی)
user_image
Sd bvt
۱۴۰۰/۰۱/۲۲ - ۱۴:۱۷:۳۲
آقا رضا این معنی را نمی دهد چون اگر منظور روح بود خودش هم به همراه روحش باید می‌رفت ! و نیازی به مورد خطاب قرار دادن نبود . اینجا منظور همون چیزیه که در زبان عامیانه میگوییم جون ندارم
user_image
حبیب شاکر
۱۴۰۱/۰۲/۲۷ - ۱۲:۰۹:۵۳
سلام بر یاران فرشته خو از جور زمانه پشت من گشت دو تا  از دست بشد کار و ز پا قوت و نا  گفتم که مرو بجان،از این خانه تن  گفتا که مگو خانه بود رو به فنا  سپاس و درود    
user_image
ناپیدا
۱۴۰۱/۰۲/۲۸ - ۰۱:۱۹:۵۴
خانه بود رو به فنا ...  گفتی که بمان !  گفتی که مرو(نرو)! همه در فنا غرقند ...  ...همه ...
user_image
مجتبی احمدی زاده
۱۴۰۲/۰۵/۲۰ - ۱۴:۱۹:۵۰
ایمان جان دمت گرم استفاده کردیم از توضیحاتت.
user_image
احمد نیکو
۱۴۰۲/۱۲/۰۳ - ۱۳:۰۶:۰۴
پیری سر و برگ در خرابی دارد گلنار رخم برنگ آبی دارد بام و در و چار رکن و دیوار وجود ویران شده و رو بخرابی دارد (رباعی از خیام)