
خیام
رباعی ۲
۱
آورد به اِضطرارم اوّل به وجود،
جز حیرتم از حیات چیزی نفزود،
۲
رفتیم به اِکراه و ندانیم چه بود
زین آمدن و بودن و رفتن مقصود!
نظرات
ناشناس
بهرام مشهور
اردشیر
امیرعلی
سید محمد
حمید سامانی
رهگذر
اسک