
خیام
رباعی ۲۳
۱
چون حاصلِ آدمی درین جایِ دودَر،
جز دردِ دل و دادنِ جان نیست دگر؛
۲
خرّم دلِ آنکه یک نفس زنده نبود،
و آسوده کسی که خود نزاد از مادر!
نظرات
بهمن
اردشیر
اردشیر
احمد نیکو