خیام
رباعی ۲۷
۱
چون روزی و عمر بیشوکم نتوانکرد،
خود را به کم و بیش دُژَم نتوانکرد؛
۲
کار من و تو چنانکه رأی من و تو ست
از موم به دست خویش هم نتوانکرد.
نظرات