خیام

رباعی ۲۸

۱

افلاک که جز غم نفزایند دگر؛

نَنْهَند به جا تا نربایند دگر؛

۲

نا آمدگان اگر بدانند که ما

از دَهْر چه می‌کشیم، نایند دگر.

تصاویر و صوت

عکس

صوت

سهیل قاسمی :

نظرات

Star Stari

۱۴۰۰/۰۸/۱۵ - ۱۳:۵۰:۴۸

با سلام رحمت بیکران بر روح زیبای حکیم عمر خیام یگانه دهر.در مورد این رباعی و رباعیاتی که گلایه از تقدیر محتوم است نشأت گرفته از علم نجوم خیام هست زیرا که منجمین با پی بردن به اسرار درجات ستارگان در افلاک و حرکات این اجرام در آسمان تقدیر انسان ها رقم میخورد و طالع وقت تولد که زیچ و زایچه نامیده می‌شود لحظه به لحظه زندگی مولود را نشان یا رقم میزند و به عقیده ی منجمان این تقدیر حتمی است والله و علم