خیام

تا کی ز چراغِ مسجد و دودِ کُنِشْتکُنِشْت واژه ای پارسی است یعنی کارنامهکنِشْت ( همگون با بهشت و نوشت) Keneshtواژه ای عبری است که در انگلیسی هم به همینترتیب استفاده میشود -- Kenesset و بهتر است متوجه این نکته بوده وبه روش درست از آن استفاده کنیم

کنشت آتشکده ایرانیان بوده که خیام بیان می کنه خیام بزرگ در این دوبیتی می خواهند به ما بفهمونند که بحث کردن در مورد روشنایی مسجد و تاریکی پرستش گاه های ایرانیان (در واقع هر پرستش گاهی به جز مسجد)را کنار بگذارید و یا تا کی میخواهید از بدی های دوزخ و خوبی هایی که در بهشت بدست می آورید، جار بزنید. از دید من در بیت دوم منظور از لوح، همان لوح تقدیر است اما نه به معنی ارج نهیدن و ستایش کردن. در واقع منظور خیام، همان قضا و قدر (سرنوشت) است که خود استاد قضا که خداوند مهربان باشند، در آغاز پیدایش جهان هستی، هر آنچه که نیاز باشد نوشته است.