خیام

رباعی ۴۱

۱

یک قطرهٔ آب بود و با دریا شد،

یک ذرّهٔ خاک و با زمین یکتا شد،

۲

آمد شدنِ تو اندرین عالم چیست؟

آمد مگسی پدید و ناپیدا شد.

تصاویر و صوت

عکس

صوت

سهیل قاسمی :

نظرات

ناشناس

۱۳۹۲/۰۱/۱۴ - ۲۳:۴۶:۳۶

بسیار زیباست

کیومرث فرح بخش

۱۳۹۹/۰۵/۱۷ - ۰۱:۲۷:۳۶

خیام حکیم با این شعر می خواهد به بشر متکبر و مغرور بفهماند که اولا در پهنه هستی در حد مکس هم نیستی و بهتر تست با این تکبر و غرور خون انسان های دیگر را برای عرور و نفسانیات خود تریزد . کاش بشر مغرور به سلاح های ادمکش خود به این درک می رسبد که وجودش از مگس هم بی ارش تر است و به خاطر ایم نفس کثیف خود این انسان بی گناه را نکسد.