خیام
رباعی ۶۴
۱
می خور که فلک بهر هلاک من و تو،
قصدی دارد به جانِ پاک من و تو؛
۲
در سبزه نشین و میِ روشن میخور؛
کاین سبزه بسی دمد ز خاک من و تو!
نظرات
شهاب