خیام

در آواز های همای شنیده بودم ای مفتی شهر ز تو بیدار تریم ... با این همه مستی ز تو هوشیارتریم تو خون کسان ریزی و ما خون رزان ... انصاف بده کدام خون خوارتریم

به نظر میرسه این شعر به ترتیبی که استاد دولت آبادی بیان کرده بودند خوش آهنگ تر خوش لفظ تر باشه:ای مفتی شهر از تو پرکارتریم با اینهمه مستی از تو هشیارتریمما خون رزان خوریم و تو خون کسانانصاف بده کدام خونخوار تریموزن رباعی "لا حول ولا قوه الا بالله" حکم میکند که ضرباهنگ شعر به هم نخورد با این استدلال نه میتوان به جای "خوری" " نوشی" گذاشت چون به هر حال با خونخوارتریم هماهنگی ندارد و نه میشود به جایش از" ریزی" استفاده کرد.در مورد مصرع دوم هم باید بگویم که فعل " خوردن می" اول اتفاق" میافتد و مجازاتش که "خونخواری" و"حد زدن" است پس از میخواری است.پس بهتر اینست که بگوییم: ما خون رزان خوریم و تو خون کسان

بعضی جاها به این شکل هم نوشته شدهای قاضی شهر ز تو پرکارتریمبا این همه مستی ز تو هشیارتریم تو خون کسان خوری و ما خون رزان انصاف بده کدوم خونخوارتریم