خیام

خیام

رباعی ۹۲

۱

* من هیچ ندانم که مرا آن‌که سرشت،

از اهل بهشت کرد، یا دوزخ زشت؛

۲

جامی و بتی و بَربَطی بر لب کِشت.

این هر سه مرا نقد و تو را نسیه بهشت.

تصاویر و صوت

سهیل قاسمی :
زهرا شیبانی :

نظرات

user_image
حسین مطهری
۱۴۰۰/۱۱/۲۳ - ۰۶:۲۹:۲۵
سپاسگزارم از گنجور.
user_image
احمد نیکو
۱۴۰۱/۱۱/۳۰ - ۱۵:۵۲:۲۱
عبارت صحیح مصراع دوم: کرد اهل بهشت خوب یا دوزخ زشت
user_image
نیما محمدی
۱۴۰۲/۰۶/۰۹ - ۰۳:۴۰:۲۲
این چیزهایی که نوشتید هیچکدوم مهم نیست مهم اینه که اون موقع آزادی بوده کسی که میخواسته میتونسته می و بت و بربط رو یه جا انتخاب کنه بشینه لب کشت کسی هم کارش نداشته