خیام

خیام

رباعی ۷۸

۱

* چون مُرده شوم، خاکِ مرا گُم سازید،

احوالِ مرا عبرتِ مردم سازید؛

۲

خاک تن من به باده آغشته کنید،

وَز کالبدم خشتِ سَرِ خُم سازید.

تصاویر و صوت

سهیل قاسمی :

نظرات

user_image
سیما
۱۳۹۲/۰۵/۰۹ - ۰۹:۲۱:۱۲
خاک تن من به باده آغشته کنید،وَز کالبدم خشتِ سَرِ خُم سازید.
user_image
عادل درخشنده
۱۳۹۵/۰۲/۲۹ - ۱۸:۰۹:۵۹
اعشته نوشته شده
user_image
علی
۱۳۹۸/۰۴/۲۰ - ۰۴:۵۶:۵۰
با پوزش فراوان واقعا این رباعی در خور معناش خوانده نشد .منهای آن دو حاشیه آغشته و کالبد ، در بیت اول حس و منظوره حکیم رسانده نشد ، انگار که ایشان از خانه بیرون شده و یک توصیه در خصوص تلویزیون ویخچال و گاز کردن .که دست به گاز نزنید و در یخچال رو چک کنید . البته بین دوم هم چنگی به دل نزد و از دل بر نیامد ، اشعار بزرگان از دل برآمده و باید از دل خوانده شود . با سپاس از نگاه و توجهتان
user_image
حجت الله مالمیر
۱۳۹۹/۱۱/۲۴ - ۰۶:۱۹:۲۴
عشق به حضور و مستی حضور و رسیدن به این که من تن و جسم نیستم بقول مولانا من روح پاکم ای پسر نه مشت خاکم‌مختصر
user_image
احمد نیکو
۱۴۰۱/۰۵/۰۵ - ۱۰:۳۴:۱۳
متن بیت اول بدینصورت می‌باشد: چون مرده شوم خاک مرا گم سازید و احوال مرا عبرت مردم سازید