خیام
رباعی ۱۲۲
۱
چون لاله به نوروز قدح گیر به دست،
با لالهرخی اگر تو را فرصت هست؛
۲
می نوش به خرمی، که این چرخِ کبود
ناگاه تو را چو خاک گرداند پَست.
نظرات
بهرام مشهور
omid