خیام
رباعی ۱۲۳
۱
* هر گه که بنفشه جامه در رنگ زند،
در دامنِ گل بادِ صبا چنگ زند،
۲
هشیار کسی بُوَد که، با سیمْبَری
می نوشد و جام باده بر سنگ زند.
نظرات
احمد نیکو