خیام

تصحیح بفرماییددر دایره سپهر ناپیدا غورجامی‌ست که جمله را چشانند بدورنوبت چو به دور تو رسد آه مکنمی نوش به خوشدلی که دور است نه جور

  " دُور "   در دایره ­یِ سپهرِ ناپیدا غُور جامی است که جمله را چشانند به دُور   نوبت چو به دُورِ تو رسد  آه مکن می نوش به خوشدلی  که دُور است  نه جُور   - دایره ­یِ سپهر: روزگار، این جهان که همیشه در حال چرخیدن و تکرار است - ناپیدا غُور: بی کران، بی انتها - جُمله: همه - می نوش: بِنوش - دُور: نوبت - جُور: ستم، بیداد   برداشت آزاد: در این جهان بی کران که دانشِ بشر هنوز از شناختِ بسیاری از زوایایِ پیدا و پنهانش ناتوان است، یک چیز حتمی است و آن مرگ است که همه ما قطعا مزه آن را خواهیم چشید. نباید به مرگ همچون ستم و بیدادی که بر ما می رود با چشمِ انزجار نگریست بلکه باید آن را را پذیرفت و در مقابلش تسلیم بود. شاید این گونه نگاه به زندگی‌ و مرگ، به ما این مجال را بدهد که زندگی مان را پر بارتر کرده و لحظه‌ها را سرشار از شادی و سرخوشی کنیم. انزجار و ترس از مرگ، تنها باعث نابودی لحظه هایی زندگی کنونی ما شده و هرچه به پایان زندگی نزدیک شویم زندگیِ ما دردناک تر خواهد بود   در دایره یِ قسمت  ما  نقطه یِ تسلیمیم لطف آن چه تو اندیشی  حکم آن چه تو فرمایی   فکر خود و  رایِ خود  در عالمِ رندی نیست کفر است در این مذهب  خودبینی و  خودرایی   زین دایره یِ مینا  خونین جگرم  مِی دِه تا حل کنم این مشکل  در ساغرِ مینایی   دیوان حافظ » غزل 493 - دایره یِ قسمت: سرنوشت به دایره تشبیه شده است - نقطه ی تسلیم: نقطه­ یِ میانِ دایره که از هر سو احاطه شده و راه گریزی ندارد - در دایره یِ قسمت  ما  نقطه یِ تسلیمیم: پروردگارا، ما همچون نقطه یِ مرکزِدایره که ازهمه سواحاطه شده،دردایره یِ سرنوشتی که تو برای ما رقم زده ای قرار گرفته و راه گریزی نداریم، بنابراین راضی هستیم به رضایِ تو - لطف آن چه تو اندیشی  حکم آن چه تو فرمایی: برای ما هرآنچه که تو صلاح بدانی همان سعادت  و خوشبختیست، فرمانروایِ جهانِ هستی توییِ هرچه دوست داری فرمان بده   - رای: اندیشه - عالَمِ رندی: جایی که هیچگونه ریا و تظاهری نیست و همگان بر اساس دلِ خود رفتار می کنند نه منِ ذهنی (نفس) - فکرخود و رای خود  در عالمِ رندی نیست: در عالمِ رندی و عشقبازی،منِ ذهنی هیچ جایگاهی ندارد، هرچه هست دل است و بس - کفراست در این مذهب  خودبینی و خودرایی:  در مذهبِ عشاق، خودبینی،خودپرستی وخودخواهی به منزله ی کفرورزیست، چرا که در این مذهب من و مایی وجود ندارد و هرچه هست اوست و رضایتِ او است.   - دایره یِ مینا: چرخ فلک و آسمان نیلی رنگ - ساغرِ مینایی: جام شرابی که میناکاری شده باشد. - زین دایره یِ مینا  خونین جگرم مِی ده: از ناکامی هایی که از روزگار و زمانه به من می رسد، به ستوه آمده  و جگرم خون شده است - تا حل کنم این مشکل  در ساغرِ مینایی: تنها راه حل آن  بی خیالی، شادمانی و دوری کردن از غم و اندوه هست