خیام
رباعی ۱۳۳
۱
می نوش که عمرِ جاودانی این است،
خود حاصِلَت از دوْرِ جوانی این است.
۲
هنگامِ گُل و مُل است و یاران سرمست،
خوش باش دمی، که زندگانی این است.
نظرات
مهدی
سیاووش