
خیام
رباعی ۱۱۲
۱
چون عهده نمیشود کسی فردا را،
حالی خوش کن تو این دلِ سودا را،
۲
می نوش به ماهتاب، ای ماه که ماه
بسیار بگردد و نیابد ما را.
نظرات
بهرام مشهور
سهیل قاسمی
ناصری