کمال خجندی
شمارهٔ ۶۰۲
۱
زاهد شهرم و صاحب نظر و شاهد باز
شسته سجاده به می کرده به میخانه نماز
۲
طاعت باده پرستان چه به مسجد چه بدیر
عشق ورزیدن رندان چه حقیقت چه مجاز
۳
دیگران معتقد زهد و نمازند هنوز
ما به مقصود رسیدیم برندی و نیاز
۴
آستان در تو منزل شهبازان است
مگسان را چه محل بر سر کویت پرواز
۵
بنده طالع شوریده خویشم که مرا
در سر زلف پریشانش بشد عمر دراز
۶
برسان هر سئم و جور که خواهی به کمال
خوش بود بر دل محمود ستم های ایاز
نظرات