کمال خجندی
شمارهٔ ۷۰۴
۱
ترا بر دیده من جاست گفتم
که این جوی و تو سروی راست گفتم
۲
البت گفت از توأم جانست درخواست
مرا از نست این درخواست گفتم
۳
دهانت با دلم گفتا کجایی
که پیدا نیستی، پیداست گفتم
۴
ز من پرسید هرگز میکنی خواب
نکردم این گنه شبهاست گفتم
۵
به تنهانی به سر چون می بری گفت
خیالت روز و شب با ماست گفتم
۶
دلت کو گفت تا با من سپاری
اگر دل نیست جان برجاست گفتم
۷
کمال این درد را گفتی چه درمان
نمی دانم خدا داناست گفتم
نظرات